Kesihatan seksual dan reproduktif ialah bidang penyelidikan, penjagaan kesihatan dan aktivisme sosial yang meneroka kesihatan sistem pembiakan individu dan kesejahteraan seksual sepanjang semua peringkat kehidupan mereka.[1][2]Istilah ini juga boleh ditakrifkan dengan lebih luas lagi dalam rangka takrifan kesihatan Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO)― sebagai "keadaan kesejahteraan fizikal, mental dan sosial yang lengkap, dan bukan semata-mata ketiadaan penyakit atau kelemahan."―[3] untuk menunjukkan kesejahteraan seksual, merangkumi keupayaan individu untuk melakukan hubungan seks secara bertanggungjawab, memuaskan dan selamat serta kebebasan untuk memutuskan sama ada, bila dan berapa kerap berbuat demikian. Agensi PBB khususnya mentakrifkan kesihatan seksual dan reproduktif sebagai termasuk kesejahteraan fizikal dan psikologi berbanding seksualiti.[4] Tafsiran lanjut termasuk akses kepada pendidikan seks, akses kepada kaedah kawalan kelahiran yang selamat, berkesan, berpatutan dan boleh diterima, serta akses kepada perkhidmatan penjagaan kesihatan yang sesuai, kerana keupayaan wanita untuk menjalani kehamilan dan melahirkan anak dengan selamat boleh memberikan pasangan peluang terbaik untuk mempunyai bayi yang sihat.Individu menghadapi ketidaksamaan dalam perkhidmatan kesihatan reproduktif. Ketaksamaan berbeza-beza berdasarkan status sosioekonomi, tahap pendidikan, umur, etnik, agama dan sumber yang ada dalam persekitaran mereka. Individu berpendapatan rendah mungkin kekurangan akses kepada perkhidmatan kesihatan yang sesuai dan/atau pengetahuan tentang cara mengekalkan kesihatan reproduktif.[5]